000274-ใต้ร่มมลุลี~สุนทราภรณ์วินัย-เพ็ญศรี

ใต้ร่มมลุลี~สุนทราภรณ์วินัย-เพ็ญศรี โอ้...มลุลีร่มนี้มืดมน ช้ำเหลือทนอับจนหัวใจ ต้องพรากรักไปภายใต้ร่มไม้ ของเจ้านี้ ลืมรักที่หลั่งลงฝังกับใจ ฝังฝากให้ใต้ร่มมลุลี จงลืมรักพี่อย่ามีฤดีอาลัยต่อกัน ยากเย็นกรรมหรือเวรอันใด นำชักให้ดวงฤทัยโศกศัลย์ พี่ตรมสุดภิรมย์รำพัน บุญไม่เปรียบเทียบทันร้าวรานฤทัย โอ้...รักที่ผ่านดังฝันชั่วคืน ครั้นพอตื่นกลับคืนหายไป โธ่อย่าร้องไห้ พลอยให้ดวงใจร้าวระทม ยากเย็นกรรมหรือเวรอันใด นำชักให้ดวงฤทัยโศกศัลย์ พี่ตรมสุดภิรมย์รำพัน บุญไม่เปรียบเทียบทันร้าวรานฤทัย โอ้รักที่ผ่านดังฝันชั่วคืน ครั้นพอตื่นกลับคืนหายไป โธ่อย่าร้องไห้ พลอยให้ดวงใจร้าวระทม ร่มมลุลีเป็นที่สุดท้าย แห่งจุดหมายน้องพี่ มลุลีเห็นใจน้องพี่ ว่าสิ้นคืนนี้น้องพี่สิ้นกัน      Launch in external player

Post a Comment